9 Μάη 1945: Η νίκη των ανθρώπων ενάντια στο Φασισμό!

73 χρόνια πριν, η ιστορία βάφτηκε με κόκκινο χρώμα, το χρώμα του δίκιου και της αλήθειας, το χρώμα της σημαίας με το σφυρί και το δρεπάνι.   

Στις 9 Μάη του 1945, η σημαία που κυμάτιζε στο Ράιχσταγκ ήταν η σημαία του στρατού των εργατών, των αγροτών, των κολασμένων της γης. Ήταν η σημαία που τσάκισε το ναζισμό. Ήταν η σημαία που έδειχνε το δρόμο για μια άλλη κοινωνία, για έναν ελεύθερο κόσμο. Εκείνη η μέρα ήταν η νίκη των ανθρώπων ενάντια στο φασισμό. Ήταν η Αντιφασιστική νίκη των Λαών, που κατορθώθηκε με τη θυσία εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης και με τη συμβολή του Κόκκινου Στρατού. 

Ο Κόκκινος Στρατός έδωσε τη μάχη ενάντια στον ναζισμό ασταμάτητα για 1.418 μερόνυχτα. Με πάνω από 10 εκ. ανάπηρους και τραυματίες, με τα νιάτα του σοβιετικού λαού να περιφρουρούν το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, η ΕΣΣΔ θρήνησε 20 εκ. κόσμο, ενώ η Βρετανία 375.000 και οι ΗΠΑ 400.000.  Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ' αυτό που κατέβαλαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί. Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη στο έδαφος της ΕΣΣΔ από τους ναζί. 

Την πιο καθοριστική μάχη στη νίκη αυτή κατά του φασισμού την έδωσε στην ανθρωπότητα ο λαός του πρώτου εργατικού κράτους στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Το πρώτο κράτος που σηματοδότησε την πρώιμη δόμηση μιας άλλης κοινωνίας, με πρωταγωνιστές αυτού του αγώνα τους κομμουνιστές. 

 Για την Ελλάδα η μέρα αυτή περνάει μέσα από την ψυχή των 200 της Καισαριανής, του Άρη, του αντάρτη που έστειλε περήφανο χαιρετισμό από τον Γοργοπόταμο στην Αλαμάνα. Είναι η μέρα για τους μαχητές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, για τους αδούλωτους της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του ‘40. Είναι η Μέρα που το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, η Ακροναυπλία, η Μακρόνησος, το Στάλινγκραντ και η Αθήνα του Μεγάλου Δεκέμβρη γίνονται αφορμή να τραγουδάμε τους στίχους του Ρίτσου, του Λειβαδίτη του Μπρέχτ και άλλων.  

Η ιστορία σφραγίστηκε με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο, όταν ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κάρφωνε τη σημαία της Επανάστασης στην καρδιά του ναζισμού, στο Ράιχσταγκ. Όσο και αν προσπαθήσουν να διαγράψουν την αλήθεια δεν θα καταφέρουν ποτέ, όλοι εκείνοι που δεν τους συμφέρει να μάθει όλος ο κόσμος ποιος τσάκισε το φασισμό. Πως ήταν οι λαοί εκείνοι που μάχονταν για μια απελευθέρωση. Για μία κομμουνιστική απελευθέρωση. Για όλους αυτούς τους «δεξιούς», για τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες, για τους «δημοκράτες» της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων», που με όχημα την ΕΕ προσπαθούν να ταυτίσουν το ναζισμό και το φασισμό με τον κομμουνισμό, η ιστορική αλήθεια λάμπει. 

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζισμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα ταξικά χαμαιτυπεία του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, θα υπάρχει η εικόνα εκείνου του στρατιώτη ως παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία, που θα θυμίζει στους αιώνες πως "Οι κομμουνιστές δεν συνθηκολόγησαν ποτέ με τα φίδια"

Οι κουκουλοφόροι του δοσιλογισμού, οι «Χίτες» του χτες και οι εγκληματικές συμμορίες του σήμερα, ο υπόκοσμος, οι ταγματασφαλίτες, οι Μεταξάδες θα επιστρέφουν πάντα εκεί που το σύστημα τους χρειάζεται.  Ο φασισμός, είναι σάρκα από τη σάρκα του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος. Η αντιφασιστική πάλη πάει μαζί με την πάλη ενάντια στον καπιταλισμό, πάει μαζί με την πάλη της εργατικής τάξης απέναντι στους αστούς, που τους πίνουν το αίμα καθημερινά. Η πάλη αυτή δε δέχεται απαράδεκτους συμβιβασμούς και υποκλίσεις στις αυταπάτες.




«Του Αδόλφου  τα  εγγόνια, η σαπίλα του ντουνιά,   ξαναμπήκαν στη μαρκίζα στων αστών τον τσαμπουκά.  Η εξουσία των λεφτάδων, δίχως τα φτιασίδια της,   πότε χίτης κι ασφαλίτης, πότε ταγματασφαλίτης,  
 πότε γερμανοτσολιάς, χρυσαυγίτης φωνακλάς.  

Μα το δείχνει η ιστορία, σαν θελήσει ο λαός  και το φίδι το τσακίζει κι όσους κλώσησαν τ’ αυγό.  Κι όλο έσκουζε ο Αδόλφος και οι άριοι λαγοί  που τους κλείσανε το σπίτι του Βλαδίμηρου οι γιοι.  

Και ξανά θα τους το κλείσουν κι ας λυσσάνε οι αστοί.» 
-Υπεραστικοί 
Vodka

Σχόλια