Από τα πρώτα πράγματα που άκουγα στα μαθητικά και στα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια και που μου την ''έσπαγαν'', ήταν αυτό το ''εμείς στα δικά σας τα χρόνια, κάναμε αυτό και εκείνο και το άλλο,ενώ εσείς είστε φλώρια και...''. Ήταν σχεδόν πάντα η στάνταρ μαλακία που ακούγαμε, μόλις ένας μεγαλύτερος μας άκουγε να λέμε οτι θα κάνουμε κάτι που το δικό του μυαλό και τα δικά του παιδικά χρόνια δεν μπορούσαν να αντιληφθούν. Τώρα, πολλές φορές, βλέπω τους συνομίληκούς μου και εμένα να κράζουμε αυτή τη γενιά με ακριβώς τις ίδιες φράσεις. Χάλια...
Στην πραγματικότητα, κάθε γενιά έχει να δώσει στην κοινωνία και στην ανθρώπινη εξέλιξη κάτι που οι προηγούμενες δεν έδωσαν, δεν ανακάλυψαν, δε δοκίμασαν ποτέ και πιο απλά, δεν έζησαν. Άλλη γενιά είχε και έχει την τεχνολογία και την επιστήμη,άλλη όχι..άλλη είχε το ροκ εν ρολ και τη ντίσκο, ενώ τώρα υπάρχει η ηλεκτρονική μουσική και η r'n'b..κάποτε κυκλοφορούσαν με φαβορίτα,καμπάνα και μακρύ μαλλί, πιο μετά μπήκαν τα στενά παντελόνια και η μηχανή με το στρογγυλοφάναρο έγινε απαραίτητο αξεσουάρ και τώρα έχουμε τατουάζ,σκουλαρίκια, γυαλί και φράντζα το μαλλί..κάποτε,κάποτε,κάποτε..
Η ουσία είναι οτι τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να κατηγορηθεί ως κακό. Άρα , η απαξίωση της επόμενης γενιάς λειτουργεί κυρίως ως υπεράσπιση της γενιάς αυτού που απαξιώνει. Όπως ο φαντάρος που ,όταν κατατάσσεται, τρώει το ''ψάρωμα'' ,γιατί είναι νέος και όταν παλιώνει, αρχίζει να ''ψαρώνει'' αυτός τους νεότερους. Χωρίς λόγο,όμως, αφού όλοι πέρασαν από την ίδια διαδικασία και θέση.
Κάθε γενιά,επίσης, δέχεται την καταγγελία της απάθειας. ''Εμείς αντιδρούσαμε, φωνάζαμε, δεν ενσωματωνόμασταν...''. Ψέμα. Όλες οι γενιές τα κάνανε αυτά όταν φτάνανε στα όρια τους και μόνο τότε. Δεν αναφέρομαι σε πολιτικές συλλογικότητες και ομάδες που πάντα αντιδρούσαν και φωνάζανε ,αλλά στην πλειοψηφία της νεολαίας ή ,έστω,σε μια αρκετά ισχυρή μειοψηφία της. Καμία γενιά δεν έχει το μονοπώλιο της αγωνιστικότητας ούτε και της απάθειας. Και ποτέ μα ποτέ δε θα καταλάβει η προηγούμενη γενιά πώς θα αντιδράσει η επόμενη σε κάτι και για ποιό λόγο και με ποιό τρόπο.
Βασικός λόγος γι' αυτό είναι -πέρα από τα ερεθίσματα του καθενός και της καθεμιάς από οικογένεια,φίλους κτλ.- οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, στα πρότυπα και στην ίδια την κοινωνία. Αλλιώς ζούσε η γενιά του '80 και των αρχών του '90 σε σχέση με το σήμερα. Ή ακόμη και πιο πρόσφατα, αλλιώς ήταν η ζωή πριν την οικονομική κρίση και τα μνημόνια, αλλιώς είναι τώρα. Η κοινωνική πραγματικότητα που βιώνει ο καθένας και η καθεμιά, με τη διαφορετική ταξική προέλευση και θέση, με τα διαφορετικά ερεθίσματα, με τις διαφορετικές προσεγγίσεις και σε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής φέρνουν και την ανάλογη απάντηση κάθε φορά και για κάθε γενιά.
Τελικά, αν εγώ λέω οτι αυτή η γενιά είναι σάπια, αυτό έχει δύο εκδοχές κυρίως: ή οτι είμαι ανιστόρητος,αφού δεν μπορώ να κατανοήσω την ιστορική πορεία της κοινωνίας, ή οτι συμφωνώ με εκείνον τον τύπο που με έπρηζε παλιά οτι η δική μου γενιά είναι σάπια...
Στην πραγματικότητα, κάθε γενιά έχει να δώσει στην κοινωνία και στην ανθρώπινη εξέλιξη κάτι που οι προηγούμενες δεν έδωσαν, δεν ανακάλυψαν, δε δοκίμασαν ποτέ και πιο απλά, δεν έζησαν. Άλλη γενιά είχε και έχει την τεχνολογία και την επιστήμη,άλλη όχι..άλλη είχε το ροκ εν ρολ και τη ντίσκο, ενώ τώρα υπάρχει η ηλεκτρονική μουσική και η r'n'b..κάποτε κυκλοφορούσαν με φαβορίτα,καμπάνα και μακρύ μαλλί, πιο μετά μπήκαν τα στενά παντελόνια και η μηχανή με το στρογγυλοφάναρο έγινε απαραίτητο αξεσουάρ και τώρα έχουμε τατουάζ,σκουλαρίκια, γυαλί και φράντζα το μαλλί..κάποτε,κάποτε,κάποτε..
Η ουσία είναι οτι τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να κατηγορηθεί ως κακό. Άρα , η απαξίωση της επόμενης γενιάς λειτουργεί κυρίως ως υπεράσπιση της γενιάς αυτού που απαξιώνει. Όπως ο φαντάρος που ,όταν κατατάσσεται, τρώει το ''ψάρωμα'' ,γιατί είναι νέος και όταν παλιώνει, αρχίζει να ''ψαρώνει'' αυτός τους νεότερους. Χωρίς λόγο,όμως, αφού όλοι πέρασαν από την ίδια διαδικασία και θέση.
Κάθε γενιά,επίσης, δέχεται την καταγγελία της απάθειας. ''Εμείς αντιδρούσαμε, φωνάζαμε, δεν ενσωματωνόμασταν...''. Ψέμα. Όλες οι γενιές τα κάνανε αυτά όταν φτάνανε στα όρια τους και μόνο τότε. Δεν αναφέρομαι σε πολιτικές συλλογικότητες και ομάδες που πάντα αντιδρούσαν και φωνάζανε ,αλλά στην πλειοψηφία της νεολαίας ή ,έστω,σε μια αρκετά ισχυρή μειοψηφία της. Καμία γενιά δεν έχει το μονοπώλιο της αγωνιστικότητας ούτε και της απάθειας. Και ποτέ μα ποτέ δε θα καταλάβει η προηγούμενη γενιά πώς θα αντιδράσει η επόμενη σε κάτι και για ποιό λόγο και με ποιό τρόπο.
Βασικός λόγος γι' αυτό είναι -πέρα από τα ερεθίσματα του καθενός και της καθεμιάς από οικογένεια,φίλους κτλ.- οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, στα πρότυπα και στην ίδια την κοινωνία. Αλλιώς ζούσε η γενιά του '80 και των αρχών του '90 σε σχέση με το σήμερα. Ή ακόμη και πιο πρόσφατα, αλλιώς ήταν η ζωή πριν την οικονομική κρίση και τα μνημόνια, αλλιώς είναι τώρα. Η κοινωνική πραγματικότητα που βιώνει ο καθένας και η καθεμιά, με τη διαφορετική ταξική προέλευση και θέση, με τα διαφορετικά ερεθίσματα, με τις διαφορετικές προσεγγίσεις και σε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής φέρνουν και την ανάλογη απάντηση κάθε φορά και για κάθε γενιά.
Τελικά, αν εγώ λέω οτι αυτή η γενιά είναι σάπια, αυτό έχει δύο εκδοχές κυρίως: ή οτι είμαι ανιστόρητος,αφού δεν μπορώ να κατανοήσω την ιστορική πορεία της κοινωνίας, ή οτι συμφωνώ με εκείνον τον τύπο που με έπρηζε παλιά οτι η δική μου γενιά είναι σάπια...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου